ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ


ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ


Ο Βασίλης Ασημακόπουλος, γεννήθηκε στις Σειρές Καλαβρύτων, το 1936.
Με μεγάλη δυσκολία καταφέρνει να τελειώσει το δημοτικό σχολείο λόγω της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου τότε στην Ελλάδα. Το 1952 ήρθε στην Αθήνα και αποφοίτησε στο Γυμνάσιο. Το 1962 βρέθηκε στην Δ.Γερμανία, ανάμεσα στις χιλιάδες Ελλήνων μεταναστών και φοιτητών με σκοπό να σπουδάσει. Εκεί πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1964 από τις στήλες των Ελληνικών εφημερίδων "ELLINIKH" και του Αουγτισμπούργκ "ELLINIKO WIMA" δημοσιεύοντας ποιήματά του, αλλά και σαν δημοσιογράφος έγραψε άρθρα και ρεπορτάζ για τους Έλληνες εργάτες και φοιτητές. Το 1967 έλαβε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα με εργάτες, φοιτητές και διανοούμενους Έλληνες και Ευρωπαίους κυρίως στη Δ.Γερμανία. Στην πόλη του Ντούϊσμπουργκ έκδιδε το αντιστασιακό περιοδικό "ΛΕΥΤΕΡΙΑ". Επίσης στο πολιτικό-αντιδικτατορικό περιοδικό "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" στο BAD CODESBERG της Βόννης, (η γνωστή ομάδα της Δημοκρατίας από αντιστασιακούς, στην οποία ανήκε) δημοσίευε άρθρα και αντιδικτατορικά ποιήματά του. Για τον αγώνα εναντίον της δικτατορίας, διώχθηκε μαζί με πολλούς Έλληνες φοιτητές και διανοούμενους, με αφαίρεση Ιθαγένειας και διαβατηρίων. Ποίησή του έχει μεταφραστεί στα Γερμανικά και Ιταλικά. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα με την μεταπολίτευση, συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Ποιήματά του έχει μελοποιήσει ο μουσικοσυνθέτης Λουκάς Νταράλας. Έχει εκδώσει 7 ποιητικές συλλογές, διηγήματα και μια νουβέλα. Πολύ λογοτεχνικό του έργο είναι ανέκδοτο. Ποικίλη είναι η δράση του στο πολιτιστικό κίνημα με διαλέξεις για την ποίηση και την λογοτεχνία. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος του Διοικητικού της Συμβουλίου.





ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΕΡΓΑ ΜΟΥ:





  • ΣΤΙΓΜΑΤΑ Ποίηση 1977, Αθήνα.

  • ΔΥΣΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΕΣ Ποίηση 1983, Αθήνα.

  • ΠΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΙΟ Διηγήματα και μια Νουβέλα 1987, Εκδόσεις "Νέοι Καιροί", Αθήνα.

  • ΕΡΓΑΤΙΑ ΑΦΕΝΤΡΑ Ποίηση 1991, Εκδόσεις "Νέοι Καιροί" , Αθήνα.

  • ΕΚΤΕΛΕΣΗ Ποίηση 1993, Εκδόσεις "Νέοι Καιροί", Αθήνα.


ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ:




  • Στα Γερμανικά.

  • Στα Ιταλικά.

ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΜΟΥ ΕΡΓΟ:


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:


Γιάννης Νικολόπουλος.
Στο βιβλίο του "ΝΕΑ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ" Εκδόσεις Ιωλκός, Αθήνα 1981.
Αναφέρεται στο ποιητικό μου έργο, σελίδα 41.

Νίκος Μπλέτας-Δούκαρης.
Στο βιβλίο του "ΕΝΑΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ" Νο3 δίγλωσση έκδοση Εληνικά-Ιταλικά (Έλληνες Ποιητές του μεταπολέμου)
Εκδόσεις "ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ" 1989 Αθήνα.
Αναφέρεται στο ποιητικό μου έργο, σελίδα 10.

Φίλιππας Γελαδόπουλος.
Στο βιβλίο του "ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΑΔΗ-ΜΝΗΜΕΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΕΙΑ"
Εκδόσεις "ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ" 1989 Αθήνα.
Αναφέρεται στην ποίησή μου, σελίδα 144.

Πετρούλα Νικολοπούλου.
Στο βιβλίο της "Η ΜΑΝΑ" (Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης).
Αναφέρεται στην ποίησή μου, σελίδα 133.
Εκδόσεις "ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ-ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ", Αθήνα 1990.

Μάκης Τσέλιος.
Στο βιβλίο του "ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΕΛΙΟΥ", Αθήνα 1981.
Κάνει αναφορά στο έργο μου, σελίδες 99-120, στο κεφάλαιο "Στην άλλη Ελλάδα".

Στην Ανθολογία "ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ" της Εταιρεία Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος.
Πάτρα 1991.
Αναφέρεται στο έργο μου, σελίδα 25.

ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΣΙΑΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΗΣ ΑΧΑΪΑΣ 1997.
Κώστας Μιχ.Σταμάτης, τόμος τέταρτος, σελίδες 45-48, Αθήνα.




ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ-ΚΡΙΤΙΚΟΙ

  • ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ Γιάννης Κάτρης, 26-09-1977.
  • ΤΑ ΝΕΑ Δημοσίευση ποιήματος-δείγμα γραφής, 26-11-1977.
  • ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ Αλέκος Λιδωρίκης, 23-01-1978.
  • ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Κώστας Ανδρόνικας, 10-08-1978.
  • ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΛΥΦΑΔΑΣ Νίκη Κωνσταντινέα, Ιούνης 1978.
  • Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ Μανώλης Γιαλουράκης, Φεβρουάριος 1979.
  • ΗΧΩ ΤΟΥ ΑΛΙΜΟΥ, Μάρτης 1979.
  • ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, 30-05-1980.
  • ΑΛΛΑΓΗ (Πάτρα) Τίμωνας Στρουθιάς, 16-02-1981.
  • ΑΛΗΘΕΙΑ (Καλάβρυτα) Φιλ.Σαρδελιένος-Πορτραίτο, Μάρτης 1988.
  • Η ΕΥΔΟΜΗ Τάκης Αντωνίου, 10-04-1988.
  • Η ΓΝΩΜΗ (Πάτρα) Λάμπης Λούκος, 09-05-1988.
  • Η ΓΝΩΜΗ (Πάτρα) Τίμωνας Στρουθιάς, 03-04-1988.
  • ΗΜΕΡΑ (Πάτρα) Νώντας Σακελλαρόπουλος, 30-06-1988.
  • ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ Κυριάκος Βαλαβάνης, 04-07-1988.
  • Η ΓΝΩΜΗ (Πάτρα) Λάμπης Λούκος, 15-04-1991.
  • ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 17-05-1991.
  • Η ΓΝΩΜΗ (Πάτρα) Τίμωνας Στρουθιάς, 10-06-1991.
  • ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ (Γιάννενα) Γιάννης Καραβίδας, Γενάρης 1992.
  • ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ Κώστας Καραχάλιος, Φλεβάρης 1992.
  • Η ΓΝΩΜΗ (Πάτρα) Λάμπης Λούκος, 06-10-1993.
  • ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Πετρούλα Νικολοπούλου, 14-10-1993.
  • ΤΟ ΒΗΜΑ ΑΓΓΕΙΑΛΙΑΣ, 12-11-1993.
  • ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ Κυριάκος Βαλαβάνης, 08-07-1999.



ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

  • ΑΝΤ1: Δημοσίευση ποιήματος-δείγμα γραφής 03-09-1977.
  • ΕΡΕΥΝΑ: Δημοσίευση ποήματος, Δεκέμβρης 1978.
  • ΠΑΓΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟ ΒΗΜΑ: κριτική, Ιούλης 1979.
  • ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ: (Μεσολόγγι) 1979.
  • Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΑΣ: Συνεργασίες- Δημοσιεύσεις 1978-1980.
  • ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ: Θ.Μ. Πολίτης 15-11-1981.
  • ΕΡΕΥΝΑ: Δημοσίευση ποιήματος, Γενάρης 1983.
  • ΓΑΡΔΙΚΙΩΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ: Κριτική, Γενάρης 1990.
  • ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ: Κριτική Γιάννα Φασιλή, Γιαχνή, Μάης 1992.
  • ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ: Κριτική, Δεκέμβρης 1994.



ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ

  • Ε.Ρ.Τ ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Δημήτρης Δούκαρης 12-09-1977.
  • ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ: Θ.Μ.Πολίτης 11-02-1988.
  • ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ: Θ.Μ. Πολίτης 13-05-1991.
  • ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΛΕΙΨΙΑΣ: Αν.Γερμανίας από τον Ελληνιστή Frank-Thomas Suppe 30-01-1994.
  • ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Super FM104,3: από την Κα Βούλα Παπασπύρου08-04-1995.



ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ

  • Γεώργιος Παπαγιαβής, Υφιπουργός Γεβργίας 13-07-1977.
  • Πάνος Πόλκας, Δήμαρχος Καλαβρύτων 29-07-1977.
  • Κωνσταντίνος Τσάτσος, Πρόεδρος Δημοκρατίας 25-07-1977.
  • Ιωάννα Τσάτσου, Ποιήτρια 25-07-1977.
  • Έλλη Αλεξίου, Συγγραφέας 15-08-1977.
  • Δημήτρης Τσάτσος, Καθηγητής Πανεπιστημίου 02-09-1977.
  • Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Συγγραφέας 01-10-1977.
  • Γεώργιος Μαύρος, Πολιτικός 15-10-1977.
  • Γιάννης Πεσμαζόγλου, Πολιτικός 24-10-1977.
  • Πέτρος Γλέζος, Συγγραφέας 10-11-1977.
  • Ανδρέας Παπανδρέου, Πολιτικός 18-11-1977.
  • Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης, Καθηγητής-Πολιτικός 12-12-1977.
  • Μιχαήλ Στασινόπουλος, τ.Πρόεδρος Δημοκρατίας 02-10-1979.
  • Κωστής Κοκόροβιτς, Ποιητής 04-01-1988.
  • Μάκης Τσέλιος, Ποιητής 04-01-1988.
  • Γιάννης Καραβίδας, Ποιητής 28-10-1989.
  • Γιάννης Κουτσοχέρας, Ποιητής-Πολιτικός 23-08-1992.
  • Γιάννης Κουτσοχέρας, Ποιητής-Πολιτικός 23-07-1993.
  • Τάκης Νικολάου, Δήμαρχος Καλαβρύτων 28-07-1993.
  • Κώστας Βερόπουλος, Ποιητής 22-10-1993.
  • Μελίνα Μερκούρη, Υπουργός Πολιτισμού 16-11-1993.
  • Ανδρέας Παπανδρέου, Πρωθυπουργός 18-12-1993.



ΑΡΘΡΑ-ΔΟΚΙΜΙΑ

  • Εφημερίδα "ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ" Διάφορα άρθρα κοινωνικού περιεχομένου.
  • Περιοδικό "ΜΟΡΙΑΣ" Κριτικά δοκίμια.



ΜΕΛΕΤΕΣ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΕΡΓΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΚΩΝΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ


-Κώστας Καραχάλιος, Ποιητής. Φεστιβάλ Ομοσπονδίας Συλλόγων Επαρχίας Καλαβρύτων, Καλάβρυτα 23-08-1987.

-Νώντας Σακελλαρόπουλος, Συγγραφέας-Ποιητής. Φεστιβάλ Ομοσπονδίας Συλλόγων Επαρχίας Καλαβρύτων, Πάος 07-08-1988.

-Λάμπης Λούκος, Συγγραφέας. Φεστιβάλ Ομοσπονδίας Συλλόγων Επαρχίας Καλαβρύτων, Λεχούρι 12-08-1990.

-Αθανάσιος Λέλος, Συγγραφέας. Φεστιβάλ Ομοσπονδίας Συλλόγων Επαρχίας Καλαβρύτων, Ψωφίδα 24-08-1996.



ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΜΟΥ ΕΡΓΟ

  • Αυγέριο. Γιάννης Νικολόπουλος, Συγγραφέας-Ερευνητής 14-03-1979.
  • Σειρές-Καλαβρύτων. Βασίλης Ασπρούλιας, Δικηγόρος 26-07-1983.
  • Ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ. Ομοσπονδία Συλλόγων Επαρχίας Καλαβρύτων. Παρουσίαση του Λογοτεχνικού μου έργου από τον ποιητή Κωστα Καραχάλιο 20-01-1996. Απονομή τιμητικής πλακέτας.

ΔΙΗΓΗΜΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ :

ΠΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΙΟ


ΤΟ ΠΑΛΙΟΠΑΛΙΚΑΡΟ


Τα χέρια του αδρά και ροζιασμένα απ' τον κασμά και τ' αλέτρι. Το πρόσωπό του, ρυτιδωμένο και ξεροψημένο απ' τις κάψες του και τις στέρησες.
Το ένα του πόδι με μια ουλή, σημάδι λευτεριάς απ' το σαράντα και τ' άλλο πονεμένο και μελανό απ' τα κρυοπαγήματα στο Γράμμο και το Βίτσι...
Κάθεται σ' ένα μισοσαπισμένο κούτσουρο βελανιδιάς, ακουμπώντας την πλάτη του στο αγκωνάρι του σπιτιού του.
Με τ' αριστερό του χέρι μαδάει το μπάλωμα του αποφοριού παντελονιού του, που του το 'στειλε ένας απ' τους γιούς του απ' την ξενιτιά και με τ' άλλο κρατάει τη σκιζαρένια του μαγκούρα τη γυαλιστερή - που κάθε χρόνο την άλειφε με γουρουνίσιο ξίγκι σαν έσφαζε - και σγαρλάει το χώμα σκεφτικός.
Έχει αναπετάρι ένα παλιό με τριμμένα μανίκια παλτό - δωρεά κι αυτό κάποιου - που κάθε τόσο, αφήνει τη μαγκούρα στα γόνατά του και το τραβάει με το δεξί του χέρι και σκεπάζει τους κουρασμένους του ώμους.
- Άχ, Γιωργάρα παλιοπαλίκαρο... πως κατάντησες μωρέ!... μονολόγησε και κούνησε το κεφάλι του.
Ύστερα διορθώνοντας τα γυαλιά του, έστρεψε προς τη χαμοκέλα, που η γριά του η Αλέξω τρωγόταν με τα ζωντανά, τις κότες και το γάιδαρο... Έκαμε μια γκριμάτσα και ξανά μονολόγησε.
- Ας την αδικία παλιόγρια ντε... και συμπλήρωσε υψώνοντας τη φωνή του.
- Απαράτατα πια μωρή Αλέξω..
Ξανά ηρέμισε και συνέχισε τις σκέψεις του τηράγοντας κατά τις Κοπρισιές. Το βλέμμα του ροβόλησε και στάθηκε στη φυτεία, στο πάνω μέρος τ' αμπελιού.
Πόσο ιδρώτα είχε χύσει σε κείνη τη φυτεία.. Τρία χρόνια ξεχέρσωνε τον τόπο, έκοβε τα πουρνάρια και τις πατουκλιές, ύστερα έβγανε τις ρίζες και έσκαβε βαθιά όσο μπορούσε το χώμα... Μετά άρχιζε το φύτεμα.
Διάλεγε βέργες από καλά σοϊλίτικα κλήματα, ασπρούδι, χοντρορόγικο, μαυρούδι, αλουπού και κοκκινούδι.
Πέρασε καιρός για να καρπίσει. Μα σαν τρύγησε για πρώτη χρονιά κι ύστερα έγινε το κρασί, σήκωσε το ποτήρι του ψηλά και τηράγοντας το χρώμα του, είπε στο συντοπίτη, σύντροφο και συμπολεμιστή του Χατζή.
- Κόκκινο σαν το αίμα που χύσαμε για τ η λευτεριά τούτης γης Χρήστο!... Άντε γειά μας, κι αν χρειαστεί το ξαναχύνουμε!..
Πέρασε τη ζωή του ο Γιωργάρας, πολεμώντας τους εχτρούς στα βουνά και σκάβοντας τη γης στους κάμπους...
Κι όμως, ανάθρεψε με την Αλέξω πέντε παιδιά, άσκετα αν τα βουνά ήταν δίσβατα... και ο καρπός τούτης γης πικρός και λειψός...
Ετούτος και η γριά του τώρα, μόνοι κι έρημοι πιστοί φρουροί τούτου του τόπου...
Ο Γιωργάρας περνάει τις τελευταίες ώρες της ζωής του, αναπολώντας την ιστορία τούτης γης, την Αντίσταση και τις εξορίες του...
Η πολιτεία του 'κοψε και σύνταξη ΟΓΑ, χίλιες πεντακόσιες δραχμές το μήνα μαζί με της γυναίκας του...
Δυο μιστούς!...



*****

ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ :


  • ΣΤΙΓΜΑΤΑ
  • ΔΥΣΕΣ ΚΙ ΑΝΑΤΟΛΕΣ
  • ΕΡΓΑΤΙΑ ΑΦΕΝΤΡΑ
  • ΕΚΤΕΛΕΣΗ 13 - 12 - 43.



ΝΟΣΤΟΣ


Πάγωσε στα μάτια μας
ο νόστος του γυρισμού.
Στα χείλη μας κρουστάλλωσε
το χαμόγελο κείνης της αυγής . . .


------------------------------------------------------



ΣΑΝ Τ' ΑΚΟΥΣΑ


Στον Αλέκο Παναγούλη


Σαν τ'άκουσα, πάγωσε το αίμα
στις φλέβες μου.
Το σπινθηροβόλο ειρηνικό
βλέμμα των ματιών σου,
δεν ήταν δυνατόν να έσβησε.

Όταν τότε. . . σούσφιξα το χέρι
και με κοίταξες στα μάτια,
ένιωσα να σφίγγω το χέρι
της Ρωμιοσύνης.
Το γενναίο χέρι της Λευτεριάς!



------------------------------------------------------



ΔΥΣΕΙΣ ΚΙ ΑΝΑΤΟΛΕΣ



Τούτη η γης μας δίψασε
και τη διψάσαμε.
Ταξιδιάρικα πουλιά σε δύσες
κι ανατολές, σε λιόπουρνα
και σ'αγιάζια.
Γιόμισε η ψυχή μας Μαγιάπριλα
αγγίζοντάς την.
Τα χέρια που τη δούλεψαν,
από λιοβάρεμα σε λιόγερμα
για μια μπουκιά ψωμί,
τώρα σφίγγουν μόνο μια χούφτα
χώμα της και τίποτ' άλλο. . . . .
Ξεπεταρούδια μας έχασε
από κοντά της.
Πουλιά με πληγωμένες φτερούγες
γυρίσαμε.
Κι όμως, μπορούμε να κουρνιάζουμε
στις σπηλιές της.

Μπορούμε ν' ανέβουμε στις βουνοκορφές της
και ν' ανάψουμε φωτιές, ζεσταίνοντας
τ' αστέρια τ' ουρανού της. . . . . .



------------------------------------------------------



Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΚΥΚΛΩΠΩΝ



Εδώ στη χώρα των κυκλώπων
στη γη που θέλουν τσιφλίκια,
ποτέ μη γίνεσαι τσανάκι . . .
Δείξε τη δύναμη που έχεις,
αλλιώς τη γη σου δε τη βλέπεις
ποτέ δικιά σου.
Είλωτας θα 'σαι μια ζωή . . .



------------------------------------------------------



ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΟΡΙΤΣΙ



Και τώρα πρέπει πάλι
την ανηφοριά να πάρουμε,
κορίτσι. . .
Τι δρόμος και τούτος. . .
Πάλι ο αγώνας μας
προδόθηκε, κορίτσι. . .
Πως είναι δυνατόν;
Παραμιλάμε. . .
Ούτε μια μπουκιά ψωμί.
Ούτε μια γουλιά νερό.
Και πόσο αίμα χύσαμε.
Και πόση καρτεριά ακόμα
έχουμε κορίτσι. . .
Κουράγιο. . .
Κουράγιο, κορίτσι. . .


Ιούνης 1984



------------------------------------------------------





ΓΗΣ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

(ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 1943 ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΟΧΩΡΙΑ)



Γης των Καλαβρύτων.
Χώμα μου.
Ανταρτομάνα γης.
Περιστέρι ολόλευκο της λευτεριάς.
Τριγύρω τα χωριά σου σ' αδιάκοπη
πορεία.
Αβρύχιτα λιοντάρια τα παιδιά σου.
Μέσα σ' απάτητα λογγά τη λευτεριά μας
κρύβουν.
Κι ανηφορίζουν χέρι-χέρι τραγουδώντας
τ'αδέρφια μας.


------------------------------------------------------------------


Τριπόταμα-Βερσίτσι-Αλέσταινα.
Σύραχο-σύραχο, βουνοπλαγιά τη βουνοπλαγιά,
υνί που οργώνει τα διάσελα
η οργή τους.
Τα σκυθρωπά -- ξαγρυπνισμένα πρόσωπά
μαζεύουν τον κεραυνό του δίκιου τους.
Σκούπι-Βεσίνι-Δεχούνι.
Αχολογάν οι ρεματιές από του Τσούνη
το σάλαγο.


------------------------------------------------------------------


Κυκλάμινα τα βράχια ζώνουν.
Αίμα με το γαίμα τους.
Κι ανηφορίζουν τ' αδέρφια μας
με την πατρίδα στους ώμους.
Κατάκαρδα του Δεκεμβρίου.
Στις ρεματιές κουβεντιάζουν με το θάνατο.
Κι ανεβαίνουν - ανεβαίνουν
τα μονοπάτια, ψηλά-κατάραχα.
Κι ανταμώνουν οι σύντροφοι.
Σφίγγουν το χέρι.


------------------------------------------------------------------


Γνέφουν μ' αόρατη σπίθα τα μάτια τους
στο πηχτό σκοτάδι.
Διαβάζουν με βουρκωμένα μάτια
τα μηνύματα.
Κάθε τους βήμα και μια κατάχτηση τιμής.
Βαριανασαίνουν οι μέρες των βαρβάρων.
Ψυχομαχούν οι ώρες τους.
Κόκοβα- Χόβολη-Νάσια-Στρέζοβα.
Σκαρφαλώνουν - σκαρφαλώνουν
τις χιονισμένες κορφές, μ' ένα κομμάτι
μπομπότα στη μασχάλη.


---------------------------------------------------------------------


Μ ένα κρεμμύδι στην τσέπη.
Κι ανέγκιαγο σπαθί η σκέψη τους.
Οι μάχες μακραίνουν.
Τα μυδράλια των Γερμανών, κροταλίζουν
απόκωφα.
Βαρύς ο χειμώνας στη γη μας.
Μα καλοκαίρι στην καρδιά μας.
Μαζέικα-Σοποτό-Αγρίδι-Λειβάρτζι,
Λεχούρι-Πλανητερού, Σουδενά.
Ο ήλιος στα χωριά μας ντουφεκίζεται.
Όμως ανίκανοι οι βάρβαροι να βρούνε
την καρδιά του.


---------------------------------------------------------------------


Λακίζουν στα λαγκάδια και τραφιάζονται.
Της παντοχής μηνύματα του Καραχάλιου
οι στίχοι.
"Είχαμε χάσει πολύ αίμα
μα το λίγο που έμενε κυλούσε θυμωμένο.
Μετρήσαμε τα φυσέκια μας
και βρέθηκαν πιο λίγα από την οργή μας.
Στηθήκαμε γυμνοί
μπροστά στο Δεκέμβρη και τη φωτιά.
Πολεμίσαμε
με το θάρρος των ξεγραμμένων,
την ανδρεία των μελλοθάνατων".


---------------------------------------------------------------------


Κέρτεζη-Βλασία-Κερπινή-Ρωγοί.
Κοπάδια σταυραητών
ξεχύνοντε τ' αδέρφια μας,
στις πλαγιές και τα σύραχα.
Αστροπελέκια στα σκοτάδια.
Έτοιμα ηφαίστια θυμού τ' αγροτοχώρια μας.
Να λιώσουμε το φασισμό
με πυρωμέν' ατσάλι.
Βυσωκά-Αγία Λαύρα-Χωράφι του
Καππή.
Καλάβρυτα.


--------------------------------------------------------------------


Πληγωμένο περιστέρι της λευτεριάς.
Χίλιοι τριακόσιοι τραγουδούν
δαφοστεφανωμένοι.
Της όμορφης της λευτεριάς --
Ειρήνης το τραγούδι.
Γης της λευτεριάς.
Γης της αντρείας.
Γης των Καλαβρύτων.
Χώμα μου.
Τ' όνομα της λευτεριάς χαραγμένο
μ' ατόφια κατακόκκινα
γράμματα.


------------------------------------------------------------------


Τ όνομά σας αδέρφια γραμμένο
στο πλατύ στέρνο τούτης γης.
Και κάτω ο σπαρμένος κάμπος της
κατάκαρπος,
να χορτάσουν οι πεινασμένοι.
Κι ανάγυρα οι κρουσταλλοπηγές
του δίκιου, να ξεδιψάσουν
οι διψασμένοι.
Εξουσιάζει το ανθρώπινο προμήνυμα.
Κι ανστάσημα χτυπάνε οι καμπάνες
της Λαύρας.
Τα λευκά περιστέρια γιόμησαν
τον ορίζοντα. Ποτέ πόλεμος πιά.
Ειρήνη! Ειρήνη!
ΕΙΡΗΝΗ!


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

" Ο ποιητής Βασίλης Χρ. Ασημακόπουλος, έχει άρτιο στίχο και καθώς παντρεύει την παραδοσιακή ποίηση με τη μοντέρνα, μας δίνει αιστητική απόλαυση, συγκίνηση, ν' αντλούμε θάρρος επίσης για τη ζωή, αγώνα για δικαιοσύνη και ευλαβική σπονδή για κείνους που πέσανε στην εθνική αντίσταση. Τον ποιητή τον διακρίνει ωριμότητα, γνώση, όχι μόνο του ανθρώπου, αλλά ολόκληρων καταστάσεων ζωής. "

Νίκη Κωνσταντινέα "Ανανεωτική Κίνηση"
Ιούνης 1978

**********

" Η συμπόνια διατρέχει την ποιητική του συλλογή "Στίγματα." θάλεγα, πως ίσως κάποια από τα στιχουργικά "ξεσπάσματά" ου μακραίνουν περοσσότερο από όσο θ' αποζητούσε το θέμα που καλλιεργεί. Όμως, υπάρχει το στοιχείο της ειλικρίνειας που αφοπλίζει μια εντονότερη επίκριση....".

Αλέκος Λιδωρίκης "Ελευθεροτυπία" 23. 1. 1978

**********

"Το βιβλίο σας, πέρα από την αναμφισβήτητη λογοτεχνική του αξία, είναι μια σημαντική προσφορά στον αγώνα για τη Δημοκρατία".

Γιάννης Κάτρης "Ελευθεροτυπία" 26. 09. 1977

**********

"....μιά σεμνή και πυκνή σε περιεχόμενο ποιητική συλλογή, κατάμεστη απ' βαθειά στίγματα μιάς δύσκολης και τυραννικής εμπειρίας. Ίσως τα ποιήματα του Βασίλη Ασημακόπουλου να μη συλλάβουν πάντοτε αυτό που λέμε "αισθητική αρτιότητα", αλλά αν μειονεκτούν κάπως στην αισθητική κατορθώνουν παρ' όλα αυτά να μας μεταβιβάζουν έναν αληθινό ανθρώπινο καυμό.....".

Δημήτρης Δούκαρης "Ε.Ρ.Τ." 12. 09. 1977

**********

"Λεβεντιά αποπνέουν εκείνα τα ποιήματα που αναφέρονται στ' αντιστασιακά χρονικά του λαού μας. Τα ερωτικά και τα φυσιολατρικά, έχουν ευαισθησία και χρώμα. Πρόκειται για γνήσια ποιητική διάθεση, που βρίσκει την έκφρασή της αυθόρμητα".

Κωστής Κοκόροβιτς 27. 10. 1979

**********

"Γερή, γνήσια ποιητική διάθεση ζωντανή γλώσσα, παλλόμενο αίσθημα".

Μιχαήλ Δ. Στασινόπουλος 02. 10. 1979

**********

".....Έχει μέσα του ο ποιητής πλούσιο συναισθηματικό κόσμο. Έχει πολλά να πει και ξέρει να τα πει. Μερικά του ολιγόστιχα είναι σαν αποφθέγματα".

Έλλη Αλεξίου 15. 08. 1977

**********

".....Αυτό το πάθος του αγώνα, η πίκρα για τα πάθη του και το βάλσαμο της ποίησης συνθέτουν την αληθινή ομορφιά τους, που πολύ με συγκινεί......"

Γ. Α.Μαγκάκης 12. 12 1977

**********

"Η ποιητική συλλογή "Στίγματα" του εκ Σειρών Β. Χ. Ασημακόπουλου είναι ένα βιβλίο που έρχεται να προστεθεί στ' άλλα των πνευματικών μας ανθρώπων, οι οποίοι πασχίζουν να δείξουν ότι ο άνθρωπος δεν έχει μόνο υλική, αλλά και πνευματική υπόσταση ' που συλλαμβάνουν με τις ευαίσθητες κεραίες της ψυχής τους τα μηνύματα της εποχής και γίνονται μύστες και οδηγοί πνευματικοί. Η έμπνευση του ανωτέρω ποιητή είναι αξιοπρόσεχτη, γιατί, χωρίς να της λείπει ο τόσο συμπαθής τόνος της νοσταλγίας, πάλλεται και αγωνιά και προσπαθεί να συγκρατηθεί μέσα στο σύγχρονο κόσμο μας....."

"Παγκαλαβρυτινό Βήμα" Ιούλιος 1979

**********

".....Μια παρουσία λυρική. Που σε αγγίζει σε μια χορδή ευαίσθητη. Ένας πόνος βαθύς για τον άνθρωπο, τον καθημαγμένο της γης. Ένας λόγος δεμένος με τη γη τη μαρτυρική των Καλαβρύτων. Που οδεύει πάνω στο λυγμό. Κατακυριεύει τη συλλογή μια αμεσότητα λόγου, μια προσέγγιση άφθαρτη στη μάνα φύση. Εικόνες υποβλητικές και καθαρόαιμες. Μια πορεία λυρική προς το φως. Που είναι πνιγμένο στο αίμα. Αναζήτηση του Ανθρώπου μέσα στον ορυμαγδό αυτού του ανθρωποκυνηγητού του ασταμάτητου...... Μια προσφορά αξιόλογη στο χώρο της τέχνης".

Τίμωνας Στρουθιάς "Αλλαγή" 16. 02. 1981

**********

".....Η ποίηση του Βασίλη Ασημακόπουλου με το κοινωνικό-επαναστατικό της περιεχόμενο και τις λυρικές της προεκτάσεις, θεμελιωμένη γερά πάνω στις πρωτοπόρες κοινωνικές ιδέες και τα ιδανικά του ποιητή, και εκφρασμένες με τους απλούς ελεύθερους στίχους του, αποτελεί μια αντιπροσωπευτική περίπτωση της σημερινής ΝεοΡεαλιστικής Ποίησης στην πατρίδα μας".

Γιάννης Νικολόπουλος, Στο βιβλίο του "Νέα Ρεαλιστική Ποίηση"
Μάρτης 1981

**********

".....Είναι μια ποίηση που διαγράφει μια λαμπρή δημιουργία, μια ποίηση ζωντανή, ζυμωμένη με τη σκληρή πραγματικότητα που προσπαθεί να την εκφράσει με μεγάλη ειλικρίνεια και πάθος. Ο Βασίλης Ασημακόπουλος έζησε τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων, εμπνεύστηκε από την αγωνία του έθνους για τη λευτεριά και την κοινωνική δικαιοσύνη. Γεύτηκε κι αυτός την πίκρα και την απογοήτευση σαν τελείωσε το Γυμνάσιο και τράβηξε για τη Γερμανία σέρνοντας μαζί του και τη λύρα που κληρονόμησε από τα νταμάρια της Βαρσινίτσας, τ΄'Αι-Γιώργη και της Μόρνας. Άνοιξε τις χορδές της καρδιάς του κι ακούστηκε η φωνή κι ο σάλαγος της Καλαβρυτινής γης. Και είναι εξαιρετικά ευχάριστο το γεγονός ότι, ο ποιητής διαπνέεται από τις σύγχρονες αρχές και ιδέες, συγκινείται από τα γεγονότα και τις καταστάσεις με πλατύτερο χαρακτήρα. Αγωνίζεται απλά για μια ανθρώπινη αξιοπρέπεια, για την τιμή και τα δικαιώματα του ανθρώπου. Ο Βασίλης Ασημακόπουλος έχει αξιόλογο έργο που σύντομα θα ακολουθήσει. Θα το καρτερούμε με ιδιαίτερη χαρά".

Νώντας Περ. Σακελλαρόπουλος 01. 10. 1977

**********

5ο ΣΥΜΠΟΣΙΟ: ΜΕΡΕΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗ ΛΕΡΟ


Το Παρθένι και Λακκί της όμορφης Λέρου στο νησί της Άρτεμης, οι βασανιστές της χούντας το 1967-1974 μετέτρεψαν σε στρατόπεδα εξορίας για χιλιάδες αγωνιστές της δημοκρατίας. Αισθανθήκαμε βαθιά συγκίνηση και δέος όσοι βρεθήκαμε στο νησί αυτές τις μέρες μνήμης και δημοκρατίας του 5ου Συμποσίου Λέρου με θέμα : "Η λογοτεχνία στην Αντίσταση και την εξορία" 8-10 Οκτωβρίου 2004.
Το συμπόσιο οργάνωσε για πέμπτη συνεχή χρονιά η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου. Παρευρέθηκαν πολυάριθμοι αντιστασιακοί αγωνιστές που έζησαν τις εξορίες και τα βασανιστήρια σε διάφορα νησιά του Αιγαίου και ιδιαίτερα της Λέρου.
Συγκλονιστική ήταν η ξενάγηση στο στρατόπεδο Παρθένι του αγωνιστή-λογοτέχνη Παναγιώτη Αρώνη, καθώς και του Γιάννη Στρατή, αντιπροέδρου της ΣΦΕΑ. Και οι δυό φυλακισμένοι εδώ από τους συνταγματάρχες στην επταετία. Μέσα στο τολ μας έδειχναν τα σημεία εκεί όπου έζησε ο καθένας από τους αγωνιστές.
"...Εδώ ήταν ο Γ.Ρίτσος, εκεί ο Χ.Φλωράκης, εκεί ο Μ.Γλέζος, ζούσαμε σε άθλιες συνθήκες που δεν περιγράφονται με λόγια...".
Ήταν εκείνοι που δεν υποτάχθηκαν και δεν έπαψαν ποτέ να αγωνίζονται για λευτεριά και δικαιοσύνη. Εκεί στις φυλακές και τις εξορίες έγραψαν λογοτεχνία και ποίηση. Έστειλαν μηνύματα σε όλο τον κόσμο για τις συνθήκες κράτησής τους με κάθε τρόπο που πολλές φορές τους στοίχιζε ακόμα και τη ζωή τους.
Το συμπόσιο άνοιξε με χαιρετισμό του νομάρχη Δωδεκανήσου Γιάννη Μαχαιρίδη. Χαιρέτησαν ο δήμαρχος Λέρου Τιμόθεος Κωττάκης, η έπαρχος Καλύμνου Χρυσούλα Σιφουνιού κ.α. Πολύ ενδιαφέρουσα η εισήγηση του προέδρου της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Πάυλου Ναθαναήλ. Αναφέρθηκε στο BBC και τον ρόλο που έπαιξε στην ενημέρωση των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της χούντας. Ο πρόεδρος της ΣΦΕΑ στρατηγός Μιχάλης Βαρδάνης δήλωσε στο ακροατήριο με τα θερμά αγωνιστικά του λόγια λέγοντας ότι "η Αντίσταση κατά της τυραννίας υπήρξε πηγή έμπνευσης και δημιουργίας λόγου και τέχνης".
Ο Ευάγγελος Μαχαίρας, επίτιμος πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης και ΔΣΑ, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι:
"...Με τον εμφύλιο πόλεμο επιδιώχθηκε και η φυσική εξόντωση των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης".
Για τον αντιδικτατορικό Τύπο και και λογοτεχνία των Ελλήνων του εξωτερικού 1967-1974 αναφέρθηκε ο Δημήτριος Παλαιολογόπουλος με ενδιαφέροντα στοιχεία. Ο Νίκος Κάσδαγλης μας συγκλόνισε διακόπτοντας την ομιλία του πολλές φορές από την συγκίνησή του και ζήτησε τη βοήθεια της συζύγου του στην ανάγνωση.
Οι δύο συναυλίες που δόθηκαν στο πλαίσιο του συμποσίου, η πρώτη του Βασίλη Λέκκα και η δεύτερη της Άννας Μπιθικώτση με τον Σωτήρη Δογάνη, ήταν καταπληκτικές. Με τραγούδια του Μ. Θεοδωράκη, Μ. Χατζηδάκι και γενικά τραγούδια του αγώνα που ενθουσίασαν το ακροατήριο.
Επίσης πολύ ενδιαφέρουσα η Ημερίδα του Δημοτικού Συμβουλίου Νέων Λέρου, με επίκαιρες και δυναμικές εισηγήσεις, αναφερόμενοι στον πολιτισμό και τη Λέρο. Η κ. Δημητριάδου Καμπούρη Νινόν, μονωδός όπερας-λογοτέχνης, καταχειροκροτήθηκε για το ενδιαφέρον της για τον πολιτισμό, τη μουσική, τις τέχνες και το θέατρο. Εντυπωσιακή ήταν η εισήγηση της προέδρου του δημοτικού Πνευματικού Κέντρου Λέρου Φρόσως Τζανουδάκη, εκπροσώπου της θεατρικής ομάδας Λέρου, που συμμετέχει ενεργά, με θέμα "Το παρασκήνιο του θεάτρου, παρασκήνιο της ζωής". Η Φρόσω Τζανουδάκη ήταν η συντονίστρια και η ψυχή του συμποσίου όλων των ημερών.
Η δοξολογία στον Άγιο Γεώργιο Παρθένι από τον μητροπολίτη Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας κ. Νεκτάριο, την Κυριακή το πρωί, ήταν συγκινητική: "Φυλάξτε τη δημοκρατία σαν κόρη οφθαλμού..." μας είπε. Ακολούθησαν χαιρετισμοί και κατάθεση στεφανιών με συγκίνηση και δέος.
Πολύ σημαντικά τα συμπεράσματα του 5ου Συμποσίου Λέρου "Μέρες μνήμης και δημοκρατίας". Μεταξύ άλλων τονίζεται:
"Το συμπόσιο, που ζέστανε καρδιές και μνήμες, εστιάστηκε στο να προσεγγίσει τη λογοτεχνία μέσα από τη φυλακή και την εξορία, μέσα από τον αγώνα για ελευθερία. Οι λογοτέχνες μας δεν επωμίσθηκαν απλά το χρέος να μεταλαμπαδεύουν με τα έργα τους υψηλές αξίες και ιδανικά ως τροφή για τις πνευματικές εξάρσεις του λαού μας, αλλά και να τον βοηθήσουν να στέκεται όρθιος στην καθημερινή του ζωή και δράση.
Η βασική ιδέα που πλανήθηκε πάνω από το συμπόσιο ήταν ότι οι αλυσίδες, τα κελιά, τα κάγκελα φυλακίζουν μόνο το κορμί.
Η ψυχή, το μυαλό, η σκέψη ξεπερνούν όλα τα εμπόδια, γίνονται λίπασμα αειφόρου πνευματικής ανάπτυξης, εξανθρωπισμού του ανθρώπου.
Οι έγκλειστοι στις φυλακές και τις εξορίες σιγοτραγούδησαν Κάλβο, Σεφέρη, Ρίτσο, Ελύτη, Αναγνωστάκη, Γκάτσο, Λειβαδίτη, Ρίτα Μπούμη-Παπά, Ελευθερίου, Ξένο, Νερούδα, Πωλ Ελιάρ. Στο εξωτερικό η έμπνευση και η σκέψη ήταν προσηλωμένες στην πατρίδα, στον αγώνα και τη λαϊκή κυριαρχία. Η λογοτεχνία στάθηκε λάβαρο, καθοδηγητής και εμψυχωτής του λαού, αραξοβόλι στην τρικυμία.." και κλείνει:
"...Σήμερα, 9 Οκτωβρίου 2004, στο 5ο Συμπόσιο Λέρου, ύστερα από πρόταση του νομάρχη Δωδεκανήσου κ. Γιάννη Μαχαιρίδη, αποφασίστηκε το επόμενο Συμπόσιο Λέρου 'Μέρες μνήμης και δημοκρατίας' να αφιερωθεί στη συμβολή της γυναίκας στην αντιστασιακή πάλη.

Το προεδρείο του 5ου Συμποσίου Λέρου:

Η Πρόεδρος: Χρυσούλα Σιφουνιού, έπαρχος Καλύμνου
Τα μέλη: Φροσύνη Τζανουδάκη, πρόεδρος ΔΠΚΛ, Αντώνης Νταλλάρης, πρόεδρος "Άρτεμις", Κώστας Κυριακόπουλος, δημοσιογράφος, Γιάννης Στρατής, αντιπρόεδρος ΣΦΕΑ,
Βασίλης Ασημακόπουλος, μέλος Δ.Σ. Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών".



Βασίλης Ασημακόπουλος
Εφημερίδα "Η ΑΥΓΗ" , Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2004.