- ΣΤΙΓΜΑΤΑ
- ΔΥΣΕΣ ΚΙ ΑΝΑΤΟΛΕΣ
- ΕΡΓΑΤΙΑ ΑΦΕΝΤΡΑ
- ΕΚΤΕΛΕΣΗ 13 - 12 - 43.
ΝΟΣΤΟΣ
Πάγωσε στα μάτια μας
ο νόστος του γυρισμού.
Στα χείλη μας κρουστάλλωσε
το χαμόγελο κείνης της αυγής . . .
------------------------------------------------------
ΣΑΝ Τ' ΑΚΟΥΣΑ
Στον Αλέκο Παναγούλη
Σαν τ'άκουσα, πάγωσε το αίμα
στις φλέβες μου.
Το σπινθηροβόλο ειρηνικό
βλέμμα των ματιών σου,
δεν ήταν δυνατόν να έσβησε.
Όταν τότε. . . σούσφιξα το χέρι
και με κοίταξες στα μάτια,
ένιωσα να σφίγγω το χέρι
της Ρωμιοσύνης.
Το γενναίο χέρι της Λευτεριάς!
------------------------------------------------------
ΔΥΣΕΙΣ ΚΙ ΑΝΑΤΟΛΕΣ
Τούτη η γης μας δίψασε
και τη διψάσαμε.
Ταξιδιάρικα πουλιά σε δύσες
κι ανατολές, σε λιόπουρνα
και σ'αγιάζια.
Γιόμισε η ψυχή μας Μαγιάπριλα
αγγίζοντάς την.
Τα χέρια που τη δούλεψαν,
από λιοβάρεμα σε λιόγερμα
για μια μπουκιά ψωμί,
τώρα σφίγγουν μόνο μια χούφτα
χώμα της και τίποτ' άλλο. . . . .
Ξεπεταρούδια μας έχασε
από κοντά της.
Πουλιά με πληγωμένες φτερούγες
γυρίσαμε.
Κι όμως, μπορούμε να κουρνιάζουμε
στις σπηλιές της.
Μπορούμε ν' ανέβουμε στις βουνοκορφές της
και ν' ανάψουμε φωτιές, ζεσταίνοντας
τ' αστέρια τ' ουρανού της. . . . . .
------------------------------------------------------
Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΚΥΚΛΩΠΩΝ
Εδώ στη χώρα των κυκλώπων
στη γη που θέλουν τσιφλίκια,
ποτέ μη γίνεσαι τσανάκι . . .
Δείξε τη δύναμη που έχεις,
αλλιώς τη γη σου δε τη βλέπεις
ποτέ δικιά σου.
Είλωτας θα 'σαι μια ζωή . . .
------------------------------------------------------
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΟΡΙΤΣΙ
Και τώρα πρέπει πάλι
την ανηφοριά να πάρουμε,
κορίτσι. . .
Τι δρόμος και τούτος. . .
Πάλι ο αγώνας μας
προδόθηκε, κορίτσι. . .
Πως είναι δυνατόν;
Παραμιλάμε. . .
Ούτε μια μπουκιά ψωμί.
Ούτε μια γουλιά νερό.
Και πόσο αίμα χύσαμε.
Και πόση καρτεριά ακόμα
έχουμε κορίτσι. . .
Κουράγιο. . .
Κουράγιο, κορίτσι. . .
Ιούνης 1984
------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου